Half acht. Half acht in de ochtend, ik zit half in m’n nakie op bed, laptop op schoot en het bruist van inspiratie in mij.
Een hoofd vol met ideeën.
Ik ga deze week al mijn trajecten afmaken en online zetten. Ga een blog schrijven over 2 dagen coachen in de natuur. Ik ga mijn zakelijke trajecten uitwerken en de Engelse versie van mijn site voor expats in Nederland moet zsm af zijn. Ik maak een lijstje met doelen voor deze maand. Ren snel naar de wc, ga weer zitten en begin te typen.
Het tempo ligt even heel hoog. En dat klopt. Ik heb namelijk ontdekt dat ik piekmomenten heb op een dag. Piekmomenten waarop ik ineens de spirit krijg en er van alles uit me komt.
En ineens besef ik me dat ik ze lang niet altijd benut.
Soms kan het niet ivm kinderen bijvoorbeeld. En soms negeer ik ze. Het hoort niet om om half acht te gaan zitten typen in bed, kun je beter nog slapen als je de kans krijgt. Of ook dagen die je achter de computer zit en eigenlijk niet veel doet?
Hoe fijn zou het zijn als ik mijn eigen werkdag beter zou kunnen afstemmen op deze pieken.
Is het mogelijk bedenk ik me nu om je werkweek zo in het delen. Relatief rustig en knallen op je piekmomenten, ook al is dat om 4 uur in de ochtend of 10 uur in de avond. Wie zegt dat ik vast moet houden aan werktijden tussen 08:30 en 17:30? Misschien is het wel veel fijner om in de middag buiten te zijn, in de tuin te werken, een wandeling te maken, lekker op de fiets te stappen, leuke dingen doen met zoonlief.
Wie zegt dat je 8 uur per dag (of meer) hard moet werken om een positief resultaat te krijgen? Ergens leeft deze overtuiging nog in mij: ik moet hard en veel werken zodat ik succesvol word. Volgens mij is dit typisch zo’n overtuiging die ik inmiddels los kan gaan laten. Heb ik niet meer nodig. Dus nieuw voornemen, beter naar mijn lijf en eigen energie luisteren en vanuit flow werken wanneer ik de knalbubbels voel! En vanuit dat gevoel schrijf ik een blog in 10 minuten terwijl ik anders weleens uren achter de computer zit.
Inspiratie door ontspanning. Inspiratie door buiten te zijn, door ervoor te kiezen om soms niks te doen. Volgens mij zorgt dit ervoor dat je meer kunt doen in minder tijd op momenten die bij jou passen. Weer een keuze moment. Een keuze om zelf te kiezen hoe ik mijn werkende leven in deel op een manier die bij mij past. Dus ook een keuze om me niet meer schuldig te voelen als ik even niks doe, of lekker een mooie wandeling ga maken terwijl de meeste mensen aan het werk zijn.