Afgelopen weekend was het eerste Into the Wild weekend op Schier.
Drie heerlijke dagen op dit prachtige eiland. Na aankomst met de boot liepen we met volle rugzakken naar de camping om onze tenten op te zetten en onze basis te maken. Vanaf hier op naar het strand. Aankomen, landen, de wind, de zee, het zand voelen. En weer lopen. Eindeloos lopen in alle ruimte van het enorme strand van Schier.
En waar deelnemers kwamen met een doel of een oplossing die gevonden moest worden bleek steeds meer dat dat misschien wel niet direct hoefde. Dat het juist heel goed is om je vraagstukken en problemen eerst los te laten. Mee te geven aan de wind. Zonder er telkens aan te blijven denken. Zonder telkens dezelfde rondjes te draaien in je hoofd. Want wees eerlijk, vaak komt er op die manier geen nieuwe oplossing bij je binnen.
Door het lopen, door het zijn in de natuur gebeurt dit loslaten eigenlijk vanzelf al.
Al kan het heel fijn zijn als iemand anders je hier nog even op wijst. Je helpt herinneren dat het niet nodig is, het constante denken. Dat het ook anders kan. Ook kun je buiten heel goed uitzoomen op je situatie. Letterlijk door op een bankje, duin of heuveltje te gaan staan. Bekijk het eens vanuit een andere hoek, wat zie je dan? Hoe groot is het probleem als je uitzoomt. En wat er is eigenlijk aan de hand en belangrijk voor je?
Hoe bevrijdend kan het zijn als je kunt loslaten. Als je even niet meer je best hoeft te doen om tot een oplossing te komen. Als je tranen gewoon vrij kunnen stromen. Als je het jezelf toestaat om gevoel te voelen zonder er direct een heel verhaal van te maken. Buiten kan dit bij uitstek. De natuur geeft er geen moer om of jij lekker een potje gaat staan huilen, de wind blaast niet anders omdat jij even wilt schreeuwen en de zon schijnt niet minder als jij lekker staat te zingen.
In de natuur is geen oordeel.
Er is niks gemaakt of bedacht door het mensenbrein. En dat maakt het makkelijker voor je om helemaal jezelf te zijn. Alle lastige gedachten even loslaten. Je lijf volgen. Je gevoel volgen. En dan komt het moment dat je de ruimte om je heen ook voelt in jezelf. Dat je veel meer bent dan je gedachten en problemen. En dat je ondanks alles wat er speelt in je leven ook kunt kiezen voor genieten. Voor een rondje dansen op het strand. Voor lachen. Dankbaar kunt zijn voor dit moment. Voor nu. Kunt genieten van de zon op je gezicht.
En als je vanuit dat genieten, vanuit de ontstane ruimte weer terug kijkt naar je probleem dan is het vaak een heel stuk kleiner. Of misschien is er zelfs helemaal geen probleem meer. De oplossing ligt voor de hand. En vaak is die oplossing ook gewoon wachten. De tijd nemen. Niks doen.
Klinkt misschien gek want we hebben allemaal geleerd om pro-actief te zijn. Het heft in eigen hand te nemen. Op te komen voor jezelf. Maar meer en meer merk ik dat persoonlijk leiderschap alles te maken heeft met vertrouwen. Vertrouwen in jezelf en het leven. En door situaties letterlijk de ruimte te geven krijg je zelf ruimte. Kun je weer ademen. Door los te laten in de natuur kom je los van je probleem en kun je er met een ander perspectief naar kijken. Vanuit rust en helderheid.
En ook dat is persoonlijke leiderschap, je niet gek laten maken door je eigen gedachten.
Dus geniet van de lente, duik de natuur in! En wil je graag samen dat kan natuurlijk.
Ik bied 1-op-1 coaching buiten in de natuur en organiseer in het voor- en najaar meerdaagse bezinningstochten in Nederland. Ga met me mee naar buiten! Bekijk mijn huidige aanbod op www.katriendejong.nl.
Bellen om kennis te maken kan altijd, ik spreek je graag!