Het lijkt zo vanzelfsprekend.
Iemand anders doet iets en jij wordt boos. Of verdrietig. Of teleurgesteld.
Dus het komt door de ander.
Zij doen of zeggen toch iets waar jij een vervelend gevoel bij krijgt?
De vraag die je nu kunt stellen is: klopt dit wel?
Of heb jij hier wellicht zelf ook een aandeel in?
Heb jij zelf invloed op hoe jij reageert op situaties in je leven?
Over het algemeen denken mensen dat het op de volgende manier werkt. Een simpel voorbeeld:
Gebeurtenis: je lief zegt op vrijdagavond dat hij een biertje gaat drinken met zijn vrienden.
Gevoel: jij voelt je verdrietig, alleen gelaten en niet blij.
Gedrag: je maakt duidelijk aan lief dat dit niet een gewenste situatie is en zit onrustig en verdrietig thuis op de bank te wachten. Lief gaat toch weg, ook niet blij.
Gevolg: jullie beide niet een leuke avond en een conflictpunt waar jullie nog vaak op terug zullen komen.
Hier mist echter een belangrijke stap.
Namelijk je eigen gedachte over de situatie.
Deze gedachte komt direct na de gebeurtenis. Het is een gedachte die soms zo snel gaat dat je het niet eens beseft. In het geval van het voorbeeld komt het er zo uit te zien:
Gebeurtenis: je lief zegt op vrijdagavond dat hij een biertje gaat drinken met zijn vrienden.
Gedachte: hij vind me niet leuk en hierachter: ik ben het niet waard/ik ben niet leuk/zie je wel ik ben stom en onaantrekkelijk.
Gevoel: jij voelt je verdrietig, alleen gelaten, niet leuk en zeker niet blij.
Gedrag: je maakt duidelijk aan lief dat dit niet een gewenste situatie is en zit onrustig en verdrietig thuis op de bank te wachten tot hij weer terugkomt. En lief gaat toch weg, ook niet blij.
Gevolg: jullie beide niet een leuke avond en een conflict punt waar jullie waarschijnlijk nog vaak op terug zullen komen.
Wat maak je hieruit op?
Je bent eigenlijk niet boos omdat lief zegt dat hij een biertje gaat drinken.
Je bent boos omdat je denkt dat jij niet leuk bent. Het gevoel komt uit je eigen gedachte!
Dus kort door de bocht ben jij zelf verantwoordelijk voor het gevoel wat je krijgt. En kun je dus niet hem de schuld geven.
Jammer? Of toch wel interessant?
Het positieve hiervan is dat jij dit zelf ook kunt beïnvloeden. Je kunt je eigen gedachten patroon veranderen en dit heeft direct gevolg op je gevoel en je gedrag.
Hoe kun je dit doen?
Kort gezegd een negatieve gedachte over de situatie veranderen door een positieve gedachte.
Het voorbeeld ziet er dan zo uit:
Gebeurtenis: je lief zegt op vrijdagavond dat hij een biertje gaat drinken met zijn vrienden.
Gedachte: fijn, heb ik een avond voor mezelf. Ik vind mezelf leuk/Ik kan mezelf prima vermaken.
Gevoel: jij voelt blij, enthousiast over de avond die voor je ligt.
Gedrag: je wenst je lief een fijne avond en gaat zelf ook iets leuks doen.
Gevolg: jullie hebben allebei een leuke avond hebben en vinden elkaar des te leuker.
Je creëert een positief gevoel als je de negatieve gedachte om te zet naar een positieve. Positief gevoel zorgt voor positief gedrag en dit heeft invloed op iedereen om je heen.
Ja, leuk zie ik je sceptisch denken. Lekker makkelijk praten dit.
Ik geef toe dit trucje klinkt bijna té makkelijk en toch klopt het wel.
Het is alleen niet altijd makkelijk om de negatieve gedachte ook écht te vervangen door een positieve.
Negatieve gedachten zijn vaak gebaseerd op overtuigingen die je van vroeger uit hebt meegekregen. En dus die je niet één, twee, drie kunt veranderen.
Gedachten patronen die je al 20 of 30 jaar met je meedraagt kun je niet in één dag veranderen.
Deze oefening is een begin. En begin vooral bij een kleine simpele situatie. Doe eens een onderzoekje naar welke gedachten er allemaal bij je op komen vlak voordat je verdrietig, boos of teleurgesteld wordt.
Een nieuwe positieve gedachte blijft ook niet zo maar hangen.
Dus schrijf het op! Zet de gedachte in je telefoon. Plak een post-it op je wc deur.
Herhalen, herhalen, herhalen. Drie keer per dag innemen, minimaal 30 dagen.
Vorige week tekende ik deze cirkel samen met een client buiten in het zand.
Ze kwam erachter dat ze er zelf voor zorgde dat ze zich constant teleurgesteld voelde. En eigenlijk nooit aan haar eigen eisen en verwachtingen kon voldoen. Vanwege die ene hardnekkige gedachte die telkens overal onder lag: ik ben niet goed genoeg.
Dit inzicht zorgde ervoor dat ze weer in beweging kwam. Dat ze besefte dat het anders kon. Dat ze hier zelf ook wat over te zeggen had. Hierdoor voelde ze zich krachtiger en minder een speelbal van de omstandigheden.
Tot hier de voorbeelden.
Nu jij!
Neem een kleine situatie voor ogen waarna je je boos, verdrietig of teleurgesteld voelde. Probeer eens of je de 5 stappen kunt maken:
Gebeurtenis:
Gedachte:
Gevoel:
Gedrag:
Gevolg:
Allemaal hebben we soms negatieve gedachten en dat is ook niet erg. Het wordt pas vervelend als je door je eigen gedachten vast komt te zitten in bepaalde patronen.
Inzicht krijgen over en je bewust worden van deze patronen zorgen uiteindelijk voor minder gepieker en meer zelfvertrouwen.